“Het atelier is de beste leerschool”

Toen VINTIV in 1987 het levenslicht zag, waren Thibaut Parmentier en Dieter Machiels nog niet geboren. Nu geven deze twee jonge wolven als mechanische ontwerpers mee vorm aan onze toekomst. Een gesprek over hun job, hun ambities en het atelier als leerschool.

Hoe zijn jullie bij VINTIV terechtgekomen?

Thibaut: “Ik was altijd al geïnteresseerd in techniek. Zo speelde ik veel met LEGO, iets dat Dieter waarschijnlijk wel bekend in de oren zal klinken. (lacht) In het middelbaar volgde ik Latijn, maar dat was eigenlijk niets voor mij. Ik heb me erdoor geknokt, zodat ik daarna kon doen wat ik echt wilde: industrieel ingenieur studeren aan Groep T. Vanaf het derde jaar wist ik al dat ik in de machinebouw wilde werken. Ik begon dus heel Vlaanderen af te zoeken naar machinebouwers. Na een job die me minder lag, zag ik plots een vacature bij VINTIV. Ik heb niet getwijfeld!”

Dieter: “Mijn vader was schrijnwerker en thuis maakten we heel wat dingen. Ik liep altijd met een schroevendraaier rond om te kijken hoe iets in elkaar zat. In het middelbaar ging ik dan ook meteen een technische richting uit. Vervolgens studeerde ik elektromechanica aan de UCLL. Ik liep toen drie maanden stage bij VINTIV. Er kwam een vacature voor monteur waarvoor ik graag wilde solliciteren, maar dan wel met het plan om tekenaar te worden. In het begin werkte ik deels als monteur en deels als tekenaar. Vandaag doe ik voornamelijk dat laatste.”

Wat spreekt jullie zo aan in jullie job?

Thibaut: “Dat ik kan bezig zijn met machinebouw en techniek. Daarnaast vind ik de afwisseling bij VINTIV zo interessant. Elk project is nieuw. Je legt telkens een heel traject af, van het bedenken tot het maken van een machine. En het feit dat je letterlijk een deur doorloopt en een machine ziet die jij of je collega getekend hebt, is zeer bijzonder.”

Dieter: “De projecten zijn altijd complex en uitdagend. De klanten verwachten veel van ons, dus je moet je vastbijten in een probleem tot je een oplossing gevonden hebt.”

Jullie draaien of draaiden ook mee in het atelier. Hoe hebben jullie dat ervaren?

Thibaut: “Je krijgt er feeling met de praktijk. Als je tekent, kijk je op het scherm en zoom je in om alles goed te zien. Zo verlies je het idee van afmetingen en proporties. In de realiteit is iets vaak groter of net kleiner dan op het scherm. En als je een fout maakt in je ontwerp, word je daar in het atelier meteen mee geconfronteerd. Dat is de beste leermethode.”

Dieter: “Inderdaad, zulke fouten vergeet je nooit meer. De afwisseling tussen teken- en montagewerk is zeer leerzaam. Je kunt hier ook alles vastnemen waarover je op school leert, zoals lagers.”

Thibaut: “Tijdens je opleiding zijn passingen en toleranties cijfers op papier. Hier zie je wat een verschil van amper enkele honderdsten van een millimeter betekent.”

Dieter: “Je leert in het atelier ook hoeveel tijd erin kruipt om een degelijk resultaat te krijgen. Dankzij goed tekenwerk gebeurt de montage vlotter.”

Hoe ervaren jullie als jonge wolven de samenwerking met ervaren collega’s?

Dieter: “Iedereen staat hier open voor je vragen en ervaring wordt van persoon tot persoon doorgegeven. Het is ook in het belang van het team dat alles vlekkeloos verloopt.”

Thibaut: “Je leert altijd van de anderen. Zo bouw je ervaring op en groei je in je job.”

Wat brengt de toekomst?

Thibaut: “Sinds begin dit jaar werk ik aan een project voor een farmabedrijf. Uniek en uitdagend is dat er bijzonder hoge cleanroom-eisen gelden: met het oog op hygiëne mogen er geen kabels of bouten zichtbaar zijn. Het is bijzonder om daaraan te mogen werken als jonge collega.”

Dieter: “Ik heb net een project voor de betonsector afgerond en werk aan een offerte voor een andere klant. En nog een andere klant heeft intussen een derde exemplaar van een bepaalde machine besteld. Daaraan zijn nog wat aanpassingen nodig. Wat de toekomst ook brengt: het zal uitdagend en leerzaam zijn.”

Thibaut: “Dat elk project anders is, maakt het voor ons zo interessant. Ik heb in elk geval nog geen spijt van mijn keuze voor mechanica!”